English
نامه 52
نامه به كارگزاران شهرها در رابطه با وضع نماز
-
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز نامه های آن حضرت است
-
اِلى اُمراءِ الْبِلادِ فى مَعْنَى الصَّلاةِبه کارگزاران شهرها در رابطه با وضع نماز
-
اَمّا بَعْدُ، فَصَلُّوا بِالنّاسِ الظُّهْرَ حَتّى تَفىءَ الشَّمْسُ مِثْلَ مَرْبِضِاما بعد، نماز ظهر را با مردم بخوانید تا وقتی که خورشید به اندازه خوابگاه بزی از نصف النهار
-
الْغَنْزِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَ الشَّمْسُ بَيْضاءُ حَيَّةٌ فى عُضْو مِنَبه جانب مغرب برگردد. ونمازعصر را به جماعت بخوانیدآن گاه که خورشید درپاره ای از روز سپید وجلوه گر است
-
النَّهارِ حينَ يُسارُ فيها فَرْسَخانِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حينَ يُفْطِرُو می توان تا غروب کردنش به اندازه دو فرسخ راه پیمود. و نماز مغرب را وقتی با مردم بخوانید که روزه دار
-
الصّائِمُ وَ يَدْفَعُ الْحاجُّ اِلى مِنًى. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعِشاءَ حينَ يَتَوارَىافطار می نماید، و حاجی به جانب مِنی می رود. و نماز عشا را از وقتی که سرخی پنهان می شود
-
الشَّفَقُ اِلى ثُلُثِ اللَّيْلِ. وَ صَلُّوا بِهِمُ الْغَداةَ وَ الرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَتا ثلث از شب با مردم بخوانید. و نماز صبح را هنگامی بخوانید که مرد می تواند چهره دوستش را
-
صاحِبِهِ. وَ صَلُّوا بِهِمْ صَلاةَ اَضْعَفِهِمْ، وَ لا تَكُونُوا فَتّانينَ.تشخیص دهد.نمازتان بامردم همچون نمازناتوان ترین آنان باشد، و درطول دادن نماز عامل به فتنه افتادن مردم نباشید.
